Soms voel je het aan je water, dat er wel eens iets groots kan groeien uit een bepaalde band. Vraag niet wat het is. Noem het instinct, voorgevoel of logica van de koude grond. Maar bij JEWEL IN THE MIRE, kreeg ik het idee, dat deze band wel eens wat potten zou kunnen gaan breken, zowal nationaal als internationaal. Reden te meer om na het uitkomen van de nieuwe CD “Getting Away With Murder” een interview op te zetten met Tim Jasper (zanger/gitarist) en Bart Heijs (bassist). En we moesten nog niet eens diep door het slijk om alles te weten te komen over dit nieuwe juweeltje in de Nederlandse hard rock scene.
Wanneer is de band ontstaan en hebben de bandleden ook nog in andere bands gespeeld, voordat ze bij JEWEL IN THE MIRE terecht kwamen?
Tim: “JEWEL IN THE MIRE is in 1995 opgericht nadat bassist Bart Heijs en zanger/ gitarist Tim Jasper, die eerder samen speelden in bands, drummer Roel Krook en gitarist Wibout Damen wisten te strikken.”
Wie heeft de bandnaam verzonnen en hoe zijn jullie op deze toch wel aparte naam gekomen?
Tim: “De letterlijke vertaling is ‘Juweel In Het Slijk, ‘Steen Der Wijzen’ of ‘Clitoris’. Wat we hier mee proberen te zeggen is, dat we weten waar we mee bezig zijn en dat er maar een van is.”
Hoe zou je de muziek van JEWEL IN THE MIRE kunnen omschrijven en welke bands dienen als jullie grootste invloeden?
Bart: “Straight forward, in your face, rock n’ roll … No-bullshit rock n’ roll dus.”
Tim: “Onze muzikale invloeden zijn zo breed, en dat is zeker op het album te horen, dat we een eindeloze lijst zouden kunnen opnoemen.”
Hoe is het op het livefront gesteld? Treden jullie vaak op, en met welke bands hebben jullie in het verleden al op het podium gestaan?
Bart: “De afgelopen twee jaar hebben we zo’n honderdtwintig shows gespeeld. Hierbij hebben we met vele bands het podium gedeeld. De meest aparte combinatie was toch wel als voorprogramma van DE DIJK in Paradiso, Amsterdam.”
Tim: “Live zijn we op ons best en spelen we iedereen weg. Live zijn we alive and hungry!”
Met welke band zou je graag op tour gaan, en waarom?
Bart: “Wij gaan met wie dan ook overal mee naar toe, zolang we maar lol kunnen hebben.”
Tim: “MOTLEY CRUE, VELVET REVOLVER HANOI ROCKS, Halle Berry….Waarom Halle Berry? Dat is toch gewoon een lekker wijf!”
JEWEL IN THE MIRE heeft zelfs al in Amerika getourd. Hoe was deze ervaring en wat is voor jullie het belangrijkste verschil tussen het Nederlandse publiek en het Amerikaanse publiek?
Bart: “Touren in Amerika is te gek! Als muzikant word je daar met respect behandeld. Een douche, onbeperkt drinken en een goede maatijd. Hier in Nederland voel je je nog wel eens een noodzakelijk kwaad. Met een beetje geluk krijg je vijf consumptiebonnen en een bord macaroni (waar we dan overigens erg dankbaar voor zijn). Maar ja, hier gaan ze er vanuit dat je naast je muziek werkt voor je geld en binnen max. anderhalf uur weer thuis bent. In Amerika is dat wel anders.”
Tim: “Publiek is altijd anders, verschilt van plaats tot plaats. Maar ik kan wel zeggen dat het in de States cool was. Daar is meer concurrentie. Je moet blijven geven daar, maar krijgt een heleboel terug.”
Hoe waren de reacties op jullie debuut CD “Golden Delicious” uit 1999, en wat zijn de belangrijkste verschillen volgens jullie tussen jullie huidige schijf “Getting Away With Murder” en “Golden Delicious”?
Bart: “De reacties op de CD “Golden Delicious” waren zeer goed. De CD is in eigen beheer uitgegeven en er is te weinig promotie gemaakt. In die tijd hielden we ons daar ook in veel mindere mate mee bezig.”
Tim: “Golden Delicious”... Dat is lang geleden, maar wel erg cool. “Getting Away With Murder” is vooral een leerproces geweest. Het is een product van een aantal jaren keihard werken. Mensen ontmoeten, risico’s nemen en muzikaal experimenteren. We hadden ook gewoon een keiharde rocker uit kunnen brengen maar dat werd van ons verwacht. Wij houden ervan om mensen op het verkeerde been te zetten. Dan blijf je de aandacht op je vestigen. En als je naar de top van die klote berg wilt moet je creatief zijn op elk vlak van het vak. Maar de volgende gaat beuken.”
Wie schrijft de teksten voor JEWEL IN THE MIRE, en waar gaan deze teksten over?
Tim: “Ik schrijf alle teksten. Mijn teksten gaan over mijn persoonlijke levenservaringen en hoe ik over bepaalde dingen denk. “No Place To Go” bijvoorbeeld gaat over Amsterdam. Hoe makkelijk het hier is om gewoon te blijven dagdromen, de hete luchtbel niet te doorbreken en met kauwgomballen-mentaliteit sprookjes te blijven vertellen. “Home Tonight” gaat ook over Amsterdam, maar is meer sarcastisch bedoeld. “I Can Manage”en “Same Colour Blue” zijn rock ‘n’roll love songs. “Believe In Me” is big pimpin’, “Hey Now!” is heavy drinkin’ en dan is er nog meer. Ik zou zeggen: koop het album en luister goed.”
De binnenkant van jullie CD boekje is heel erg leuk gedaan, wie is hiervoor verantwoordelijk geweest?
Tim: “De cover van de CD is ontworpen door Willem Zwarthoed, een goede vriend van ons. De platenmaatschappij is verantwoordelijk voor de rest van het artwork.”
Wat zijn de toekomstplannen voor JEWEL IN THE MIRE? Ik geloof, dat jullie in februari bijvoorbeeld al het voorprogramma verzorgd hebben voor Hanoi Rocks in Zaandam bijvoorbeeld. En verder?
Bart: “Ten eerste gaan we keihard werken aan de promotie van het album “Getting Away With Murder”. Het album komt uit in de Benelux en Duitsland, Oostenrijk en Zwitserland. Over andere landen en continenten zijn we nog in onderhandeling. Zeker Duitsland maar ook de overige landen hopen we aan te doen. Wie weet dat we dit jaar nog aan het tweede album beginnen.”
Tim: “Het is nog een lange weg, maar wij gaan gewoon naar de top, hoor!”
Heb je nog iets toe te voegen aan dit interview wat je persé nog even kwijt wil?
Bart: “Tim heeft altijd wel wat te zeggen…”
Tim: “Je moet mij niet laten lullen, want ik ben niet te stoppen!”
De laatste woorden zijn voor Jewel In The Mire....
Tim & Bart in koor: “Rock n Roll motherfuckers!!!!!”
Interview by: Toine van Poorten, for Headache magazine NL/May-June 2005
Official website: http://www.jewelinthemire.com