December wordt in huize van Poorten uitgeroepen tot VANDENBERG'S MOONKINGS maand. Nou is dat bij ons wel elke maand het geval, maar we hadden nu het liefst twee optredens op de agenda staan, waarin de Moonkings de hoofdrol spelen. De eerste is in het Brabantse Bergen Op Zoom en twee weken later reizen we af naar Amersfoort voor de tweede show.
De show in Bergen Op Zoom is in Gebouw T, waar we een paar jaar geleden LOUDNESS gezien hebben. Het centrum van de stad nodigt zeker uit om een bezoekje te brengen, want Bergen Op Zoom heeft de nodige historische gebouwen en op de markt staat zelfs een schaatsbaan, want het loopt tenslotte tegen kerst. Buiten dat is er in Bergen Op Zoom natuurlijk al jarenlang De Waterput, een van de langst lopende platenzaken in Nederland. Tegen etenstijd begint het wat te druppelen, maar we staan in de buurt van een Grieks restaurant wat door een collega is aangeprezen, dus de keuze voor het diner is snel gemaakt. Op naar de Griek dan maar, voordat we aanvallen bij Gebouw T. Als we bij de Griek ruim een uurtje later naar buiten stappen, giet het pijpenstelen, heb ik dat? Naar Gebouw T is het een minuutje of vijf lopen, gelukkig heb ik mijn zwemdiploma en kan ik vrij goed watertrappelen en dat is ook wel nodig ook. Vroege vogels kunnen aanschuiven bij een exclusief interview, wat voorafgaande aan het optreden plaatsvindt in de hal. De deuren, hoe slecht het weer ook is, blijven hermetisch gesloten tot aan de afgesproken tijd. Maar we staan droog, dus vooruit maar weer. Vijf minuten na binnenkomst is het interview van Adje met Jean Paul Heck van Soundz. Een zeer informatief gesprek, waarin nog teruggehaald wordt naar de tijd dat VANDENBERG optrad in 't Veerke in Oud Gastel. Ja, dat waren nog eens leuke tijden, toen ik nog op de laboratoriumschool in Breda zat. Nou ja, ik was eigenlijk meer te vinden bij optredens dan in de schoolbanken, maar dat is weer een ander verhaal. Na een half uurtje is het interview achter de rug en gaan de zaaldeuren open en kan het voorprogramma beginnen.
Het voorprogramma van vanavond wordt verzorgd door TRICKLEBOLT, afkomstig uit de omgeving Lemele, Heino, het Salland. Ik was niet bekend met de band, maar wat ik hoor verrast me in positieve zin. Het half uur dat ze het podium mogen bezetten wordt effectief benut. De hardrock die de band speelt is weggerukt uit de jaren tachtig en als je weet dat TRICKLEBOLT in het voorprogramma stond bij bands als Y&T en URIAH HEEP, dan kan je nagaan dat het een echt van dik hout zaagt men planken geluid is wat de band neerzet. Zeker een goed voorprogramma waarvan ik na het optreden een CD had willen kopen, maar er was niets te vinden. Jammer maar helaas, maar het geeft wel aan dat de heren hier een goede indruk achterlaten en het publiek ook al lekker opgewarmd is voor het hoofdprogramma van vanavond.
VANDENBERG'S MOONKINGS in Bergen Op Zoom op zaterdag 8 december, klinkt in onze oren als een verlaat Sinterklaascadeautje. VANDENBERG zelf zag ik al eens in ’t Veerke in Oud Gastel of in de Nobelaer in Etten-Leur, maar ik kan me niet herinneren dat ze wel eens in Bergen Op Zoom zijn geweest. Het interview met Soundz was een mooi extraatje en het voorprogramma was ook al goed bevallen, dus de avond kan niet meer stuk in onze ogen. Als de band het podium opkomt, is het altijd weer de vraag hoe de setlijst eruit gaat zien. Zijn er verrassingen te verwachten? Extra VANDENBERG nummers, of juist WHITESNAKE nummers? En hoe liggen de verhoudingen tussen het eerste en het tweede album? De nummers zijn mooi verdeeld over beide albums, er zijn drie WHITESNAKE nummers te horen en een LED ZEPPELIN nummer. Zoals je al kan zien, is het statement van de avond al bekend en de band trapt er ook mee af: "Nothing Touches Rock 'N' Roll", een lekker up-tempo nummer, waar je het publiek gelijk mee gefocust krijgt. "Line Of Fire" is een lekker vervolg. De sfeer zit er goed in, het publiek reageert enthousiast en ook de band heeft er duidelijk zin in. "Close To You" is een van de wat stevigere nummers, met geweldig drumwerk van Mart. Hij heeft een drumbeat, die me doet denken aan John Bonham (LED ZEPPELIN), hard en strak. De band is uberhaupt een strak geheel, om er maar eens een Deutschen term in te gooien. "Steal Away" nodigt uit tot meezingen. Het is een wat toegankelijker nummer van die geweldige debuut elpee. Voor mij is de tweede plaat echt een groeier van jewelste. En "Angel In Black" is het eerste nummer dat van "MK II" voorbij komt. Na zo'n setje van vijf nummers is de band wel warm gedraaid en krijgen ze even een adempauze. Behalve Ad en zanger Jan dan, want de setting wordt een stuk kleiner gemaakt en het is tijd voor een kort akoestisch intermezzo. Dit blokje bestaat uit drie nummers dit keer. Het nummer "Walk Away" was echt zo'n groeibriljantje voor mij. Het is nu de spitsafbijter van het akoestische gedeelte. Dit valt wel in de smaak bij het publiek, zo'n intieme setting. De spelvreugde straalt ervan af en het nummer "What Doesn't Kill You" vind ik zelf een van de sterkste nummers van "MKII", al wordt het hier wel in de normale versie gespeeld. Het komt dan iets steviger over. Het klapstuk van deze akoestische set vind ik toch wel "Sailing Ships", de eerste WHITESNAKE cover van de avond. Twee bevlogen en getalenteerde musici, die even zo'n prachtig nummer spelen alsof het toch nog wel eventjes tussendoor past. Met zo veel gemak ogenschijnlijk, terwijl dat het nummer zo veel gevoel en emotie bevat. Het is prachtig om deze twee musici dan zo in hun muziek op te zien gaan. Na het nummer wordt er gelachen, alsof de heren willen zeggen: 'Zo, dat hebben we ook weer gedaan'. Haast nonchalant en daar sta je dan met ladingen kippenvel op je armen. Bedankt he, jongens!! Zo, de band was al warm gedraaid en de vingers van Adje zijn nu ook goed los, op naar de tweede WHITESNAKE cover met "Judgement Day". Aan het nummer kleven wat LED ZEPPELIN invloeden, wat ik zeker niet erg vind. De power spat ervan af en Mart moet aan het einde van het nummer nablijven. Niet dat hij zijn best niet heeft gedaan, maar hij moet zich voorbereiden op zijn drumsolo, die gelijk hierna volgt. Mart kan er in een moordend tempo op los rammen, maar er zitten veel ritmeverschillen in zijn spel. Hij is wel enorm snel en super gefocust op zijn spel. Het mooie lichtwerk zorgt er ook voor dat deze drumsolo weer tot een van de hoogtepunten van het optreden behoort voor mij. Aan het einde van de solo, kan je al merken dat hij toewerkt aan de terugkomst van zijn bandmaten. Na elke roffel mag de zaal van zich laten horen en de kenners hebben al gehoord dat het begin van LED ZEPPELIN´s "Rock ´N´ Roll" er aan zit te komen. Het nummer met misschien wel een van de bekendste drum intro's. Het is misschien ook wel een van de meest gecoverde nummers in het genre. Wie kent het niet? Die is bij het verkeerde optreden vandaag, wat mij betreft We gaan hierna weer terug naar een van mijn persoonlijke favorieten van de tweede CD en dat is CD opener "Tightrope". Het stuwende ritme, de haast feilloze zang van Jan en de messcherpe solo van Ad zelf, alles klopt eraan. De avond komt tot een einde met "The Fire", een nummer dat altijd lekker lang uitgemolken wordt. Jan verlaat het podium en denkt waarschijnlijk bij zichzelf dat de band zijn gang maar moet gaan. En dat doen ze dan ook. Sem is dit keer degene die in het zonnetje gezet wordt. Aan het einde van het nummer volgt een instrumentaal gedeelte, waarin Ad, Sem en Mart in een stevige beat het nummer tot een einde gaan brengen. En dit vergt nogal wat kunst- en vliegwerk van Sem en Mart. Ad speelt constant dezelfde passage en de heren improviseren er lustig op los. Totdat het teken komt dat het genoeg is, maar dan is er al wel het nodige gebeuk en gehak aan vooraf gegaan. Ook hier merk je weer dat de heren helemaal in hun spel opgaan. De zaal mag er dan tegenaan tijdens "Here I Go Again", want dit is de uitgelezen kans om de stembanden even te laten trillen. Dat is niet tegen dovemansoren gezegd, want het hele Moonkings-koor zingt uit volle borst(en) mee en zo hoort het ook. Laten we even eerlijk zijn. We doen soms wel eens makkelijk over hard rock, maar dit nummer kent iedereen omdat het ook regelmatig op de radio wordt gedraaid. Ja, zelfs in Nederland kan dat. Zo'n nummer is wereldwijd bekend en de gitaarsolo wordt dan wel mooi gespeeld door Ad Vandenberg. Van hier tot Amerika en terug via Japan, iedereen kent WHITESNAKE, iedereen kent "Here I Go Again" en iedereen kent hierdoor onze flying Dutchman Adje Vandenberg. De man heeft nooit hoog van de toren geblazen, terwijl hij tot de allergrootsten van de wereld behoort. Dat verdient voor mij enorm veel respect. De uitgelaten reactie van het publiek is dan ook dubbel en dwars verdient. "Lust ‘N’ Lies" zorgt voor een zinderend slotakkoord. Nog een keer geeft de band alles om Bergen Op Zoom helemaal tevreden te stellen. Het was wederom een geweldig optreden, maar er mist nog iets, en dat vind het publiek ook. Dus er wordt gretig om ´meer´geroepen. De akoestische gitaar wordt neergezet en dat tijdloze, geweldige intro van "Burning Heart" zorgt ervoor dat het plafond een klein stukje loskomt. Het ultieme VANDENBERG nummer mag natuurlijk niet ontbreken vanavond. Weer al zo'n pareltje dat iedereen meezingt. De hele zaal wacht op dit nummer. Kun je nagaan wat een enorme impact zo'n nummer heeft gehad op de rock scene in Nederland. Voordat de lampen uit gaan, krijgen we al de tweede toegift "Reputation". Nog zo'n lekker up-tempo nummer, waarbij de band nog een keer vlamt, voordat de show voorbij is.
TRICKLEBOLT was zeker een goede support act voor VANDENBERG'S MOONKINGS. Het enthousiasme bij beide bands was heel groot en het interview vooraf had zeker een meerwaarde. De band komt een paar minuten na het optreden nog wat CD's signaleren (met dank aan Kees van Kooten voor het lenen van deze quote). Alles bij elkaar was dit zeker weer een zeer geslaagde avond. En als we naar buiten gaan, is het zelfs weer droog. Sommige mensen hebben altijd geluk. Twee weken later gaan we VANDENBERG'S MOONKINGS weer opzoeken maar dan in de Fluor in Amersfoort, samen met support act ATILLA. We kunnen niet wachten.