VANDALE in mijn hometown Breda. Bel Air is de laatste maanden erg goed bezig. Ze organiseren regelmatig goede bands en de sfeer is er altijd top. Zo nu en dan kom je er ook nog een paar oude bekenden tegen. Meerdere redenen dus om er weer bij te zijn. We hadden VANDALE dan al wel een week of drie geleden gezien in Drachten in Friesland, maar als ze in Breda spelen is dat toch wel speciaal en bovendien kun je VANDALE niet vaak genoeg zien, wat mij betreft. Nederlandsetalige metal met een boodschap en een 'doe maar gewoon dan doe je al gek genoeg' mentaliteit. Ze zeggen waar het op staat en soms trappen ze wel eens tegen een heilig huisje, maar dat moet kunnen. Zoals meestal het geval is, zijn we super vroeg aanwezig maar zo pakken we mooi de soundcheck mee en kunnen we even kletsen met alle bandleden. Een bakje koffie gaat er ook altijd in en voordat je het weet, staat de band startklaar en kunnen de grondvesten van de Bel Air gaan trillen.
VANDALE heeft net een nieuwe plaat uit en de nieuwe nummers beslaan ongeveer een kwart van de show van vanavond. De setlist bestaat uit twee delen, want er is ook een korte plaspauze ingelast. De band mag gelijk aftrappen met een dubbele dosis aan nieuwe nummers, want er wordt geopend met "Perfecte Dag" en "Terug In De Tijd", een mijmering dat het vroeger allemaal beter was. Mensen die mij kennen, weten dat ik hier wel een heel eind in mee kan gaan. Ik zal niet zeggen dat vroeger alles beter was, maar alles was wel een stuk gemoedelijker, denk ik. Dus ik kan me zeker wel vinden in dit statement. De band klinkt als vanouds en de oude nummers passen naadloos tussen de oude krakers. VANDALE heeft er een soort van patent op, dat de nummers goed bij elkaar passen en vooral met "Terug In De Tijd" heb je het gevoel, dat het zo op een van de eerste twee platen kan staan. " 'T Zit Me Tegen" is een snelle rocker over zo'n dag, dat er werkelijk niets goed gaat. Je hebt er vast ook wel eens een (of meerdere) gehad. Hun teksten gaan over de dingen van alle dag, zijn erg herkenbaar en daarom zijn ze na een paar keer horen gemakkelijk mee te zingen. Je ziet gewoon, dat de voorste helft van de zaal de teksten letterlijk mee staat de zingen, ruim dertig jaar na dato. Dan heb je toch iets goeds neergezet in het begin van de tachtiger jaren. "Vrienden Uit De Kroeg" vergelijk ik nog wel eens met vrienden op Facebook. De tijden veranderen nu eenmaal, maar de essentie van het liedje blijft recht overeind staan, als je het inhoudelijk bekijkt. De vrienden uit de kroeg van vroeger waren ook slechts 'vage kennissen' en dat kun je eigenlijk doortrekken naar je vrienden op Facebook nu. Als het er op aankomt, hoef je er geen beroep op te doen want ze kennen je gewoon niet meer. Muzikaal gezien wordt de snelle omschakeling naar een van de bekendste VANDALE kneiters "Geitenwollensokkenrockers" perfect gespeeld, precies zoals het op de elpee staat. Vet gedaan, hoor! Het nummer is onuitspreekbaar, als je de titel ziet, althans zo lijkt het, maar het zingt zo lekker weg. Geen wonder dat dit nummer tot een van de grote successen van de band behoort. "Paddestoel" is een nummer, dat actueel was toen het ijzeren gordijn nog hermetisch gesloten was. Maar nu we tientallen jaren verder zijn, is de dreiging er nog steeds en zijn we eigenlijk nog geen fluit opgeschoten. Zo lang als Trump en Poetin aan de macht zijn en er leiders zijn in onder andere Syrie en Noord Korea, die geen betrouwbare partij zijn, zal dit nummer actueel blijven. Gelukkig maar aan de andere kant, want ook dit nummer behoort tot de grote favorieten. Er zitten een paar mooie wendingen en versnellingen in en ongelooflijk mooi gitaarwerk van Eddy en Freek. Wat een dynamiek en een energie zit er in dat nummer. Daar steekt de atoombom, die tot die paddestoel moet leiden maar schamel bij af. De sfeer in de zaal is een stuk minder explosief, want iedereen staat mee te swingen en te zingen. "Rad(t)" is de volgende op het lijstje van voor de pauze en het gaat over voorgelogen worden. Iemand een rad(t) voor ogen draaien zogezegd. Iedereen zal wel eens bedonderd zijn in zijn leven en dus herkenbaar is het nummer sowieso weer. "Niemand" is weer een snel nummer en de laatste song, voordat de plaspauze zich aankondigt. Dit nummer gaat erover, als jij in de shit zit er niemand voor je is, zelfs niet je vrienden uit de kroeg. Je zal het allemaal zelf uit moeten zoeken en op moeten lossen. Heel veel mensen zullen zich er wel in herkennen. Zoals je ziet, zijn de teksten van VANDALE herkenbaar, actueel en lekkere meezingers en de band zelf maakt een hele goede indruk. Alsof de tijd de nodige jaren heeft stilgestaan. Het is echt een band die weet hoe je een lekker sfeertje moet scheppen. Volume op standje burenruzie, drankje erbij, even los gaan en even al je zorgen vergeten. Nou, die zorgen vergeet je meteen, als je hier in café Bel Air binnenstapt. De gemoedelijke Brabantse sfeer hangt er altijd en die gasten zijn, zoals ik al eerder memoreerde, heel goed bezig op dit moment. Ze boeken de ene na de andere leuke band en ik denk dat we wel kunnen stellen, dat VANDALE niet echt de eerste de beste band is die hier de zaak eens lekker op stelten komt zetten. Sta je vooraan in het café, dan is er niets aan de hand, want al hangend aan de bar kun je het optreden volgen op een groot videoscherm. Goed bedacht en prima uitgevoerd. Even schaamteloos reclame maken voor Bel Air mag wel even, want ze hebben hun zaakjes goed op orde en het is er een gezellige boel. Ondertussen zijn we wel uitgezeken dacht ik zo en kan deel twee van het VANDALE optreden beginnen.
"Als Je Hart" is de opener van deel twee en dat begint alweer als een meezingnummer. "Als je hart maar goed zit...". Nou, dat zit bij de meeste bezoekers vanavond wel snor, denk ik zo. Veel ruwe bolsters met een blanke pit, zoals het gezegde gaat. "Vecht" is een nieuw nummer van het "Kanniebale" album. Even keert de rust weer, want zo'n nieuweling moet even aangehoord worden en het publiek moet even kijken hoe hij valt. En hij valt lekker, want de nummers op de nieuwe plaat sluiten live eigenlijk naadloos aan bij het oudere werk. "Weet Ik Veel" is over die ene meid waar je al een tijdje een oogje op hebt. Je kent ze amper, maar als ze het cafe binnenstapt, dan slaat je hart een keertje over. Over die griet gaat het dus. De stoere verhalen (nee, geen stale verhale!) doen de volgende dag volop de ronde, maar het was er weer niet van gekomen om met haar af te spreken. Dat soort situaties zijn uiteraard ook herkenbaar en wederom wordt de tekst luidkeels mee gegalmt. "Pet In Bed" is het vervolg op "Weet Ik Veel", als je het goed beschouwt. Het afspraakje is gemaakt en het lijkt te klikken, maar in bed valt het dan toch allemaal wat tegen. De schoonheid zit vaak van binnen, om er nog maar even een dooddoener tegenaan te gooien. Wel een dooddoener met een grote kern van waarheid. Ze mocht dan wel pet in bed zijn, het liedje staat wel als een huis. "Betale" is er weer eentje van de laatste elpee of CD, zoals je wilt. Als je heel eerlijk bent, past dit nummer toch perfect bij de rest van wat je gehoord hebt vanavond. Als er betaald moet worden, dan weten ze je overigens altijd wel te vinden. Nou, de entree voor vanavond was gratis in Bel Air en er viel weinig te betalen. Ook hier weten Bert en VANDALE weer weergaloos de vinger op de zere plek te leggen. Ja, we worden niet alleen geconfronteerd met sexuele uitspattingen, maar ook met de nodige politieke statements. Het klinkt allemaal als zeer zware kost misschien, maar het bier vloeit rijkelijk in Bel Air en de hele zaak swingt als een malle. Bij "Stale Verhale" wil ik nog even stilstaan. Het is het titelnummer van de tweede elpee van de band en een paar jaar geleden was het ook de werktitel voor een boek, dat ik in mijn hoofd had zitten om te schrijven. Een boek over de Nederlandse heavy metal scene van 1980 - 1990, met veel informatie en annekdotes van lang vervlogen tijden. Het resulteerde uiteindelijk in het opzetten van de Holland Heavy Metal website en Facebook-site http://www.facebook.com/hollandheavymetal. Samen met Stefan van Zijl (oprichter van de Heavy Metal Maniacs Fanclub) hadden we al een draaiboek gemaakt over wat er in zou komen en wie wat op zou gaan pakken. Het idee is toen een te snelle dood gestorven, maar de as is na de crematie in een potje overgebleven en ik denk er elke dag aan. Het boek gaat er ooit een keer komen misschien, maar dat wordt dan een meerjarenplan. Als ik van de band de naam mag gebruiken, dan zal ik dat zeker doen, want die is echt helemaal perfect voor dit project. Dit was even een zijstap, maar het idee waar ik na al die jaren nog steeds op broed, wil ik toch niet onvermeld laten hier. "Stale Verhale" is er in ieder geval weer zo eentje, die je keihard meebrult. Dit is op en top VANDALE. De knock-out punch komt van het snelle en venijnige "Rot Op" en dan is de koek op. Alle nummers, die je wilde horen, zijn voorbij gekomen. Al zou ik het in de toekomst wel leuke vinden, als ze hun show nog eens begonnen met "Wij Zijn Vandale", een ouwetje, dat ooit alleen op single is verschenen. Dat zou een te gekke binnenkomer zijn, maar ja wie ben ik?! Het lijkt er nog even op dat het optreden gedaan is, maar er komt nog een toegift en wel een heel speciale. De gehele setting wordt even op zijn kop gezet en er komen keyboards aan te pas. Iedereen komt in een mini kringetje bij elkaar staan. De band leden hebben allemaal een ode aan hun vader geschreven, de teksten bij elkaar gelegd en daar is het nummer "Pa" uit ontstaan. En zo zingt elk bandlid zijn eigen vader toe middels deze ode. Het is een zeer emotioneel moment, dat de andere kant van de band laat zien. Stoer en onmeedogenloos, maar aan de andere kant ook heel klein en gevoelig. De mooie aspecten van een mens zijn verenigd in elk bandlid, die wat extra gevoel weet te leggen in een stukje gezongen tekst. Voor sommige bandleden is hun vader al overleden, maar voor sommige andere bandleden niet en dat maakt zo'n nummer eigenlijk extra emotioneel soms. Het siert de vijf leden enorm, dat ze naast de stoere kant, die iedereen wel kent, zich ook kwetsbaar op durven stellen en zonder al te veel poespas en begeleiding toch eventjes zo'n nummer ten beste geven. Dan laat zo'n band aan het einde van deze mooie avond toch even zien uit wat voor hout ze gesneden zijn. Petje af hoor heren, want dit nummertje, hoe je er ook over mocht denken, was de kroon op een geweldige avond gevuld met echt lekkere, stoere Limburgse hard rock. Met een zachte G maar met een keiharde P of zoiets dergelijks. Dus mocht je ooit een keer een gezellig avondje in Breda wilt hebben als rockliefhebber, dan weet je nu waar je heen moet gaan. En met VANDALE op het podium en later in het cafe, bleef het nog heel lang gezellig.